γλόμπερς forum
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.



 
ΦόρουμΦόρουμ  Latest imagesLatest images  ΑναζήτησηΑναζήτηση  ΕγγραφήΕγγραφή  ΣύνδεσηΣύνδεση  
Πρόσφατα Θέματα
Κορυφαίοι συγγραφείς
Manny Calavera
Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_lcapΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Voting_barΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_rcap 
Poexania
Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_lcapΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Voting_barΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_rcap 
ROCK-DINOSAUR
Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_lcapΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Voting_barΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_rcap 
giorgos bookhunter
Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_lcapΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Voting_barΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_rcap 
ΛΕΩΝ
Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_lcapΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Voting_barΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_rcap 
metalminer
Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_lcapΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Voting_barΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_rcap 
spiral architect
Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_lcapΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Voting_barΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_rcap 
Hieronymus
Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_lcapΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Voting_barΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_rcap 
AlexD
Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_lcapΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Voting_barΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_rcap 
megadave
Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_lcapΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Voting_barΑπόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Vote_rcap 
Κορυφαίοι συγγραφείς της εβδομάδας
Κανένας
Κορυφαίοι συγγραφείς του μήνα
Κανένας

 

 Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953

Πήγαινε κάτω 
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
giorgos bookhunter
Μεγάλος Σχολιαστής
Μεγάλος Σχολιαστής
giorgos bookhunter


Αριθμός μηνυμάτων : 218
Points : 282
Reputation : 2
Ημερομηνία εγγραφής : 22/05/2011

Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953   Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953 EmptyΔευ Σεπ 05, 2011 4:08 am

Το κείμενο το αλίευσα από το Indymedia, είναι ενδιαφέρον ιστορικό ντοκουμέντο που δείχνει την αλλαγή πορείας του κομμουνιστικού κινήματος λίγο πριν το 20ο συνέδριο (και μάλλον λίγο μετά το θάνατο του Στάλιν). Αξια προσοχής είναι η επιχειρηματολογία και η στοχοποίηση "λαθών" που όπως θα δούμε σε λίγα χρόνια θα αποτελέσουν αυτά που επεσήμανε η ομάδα του Χρουστσώφ, αλλά και στα καθ'ήμας αποτέλεσαν σημεία κριτικής στην καθοδήγηση στην ολομέλεια του 1956...

η απόφαση του κυβερνητικού Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων, μετά τη συνάντηση της ηγεσίας του με τη μετασταλινική σοβιετική ηγεσία, τον Ιούνη του 1953, με την οποία μειωνόταν ο ρυθμός εκβιομηχάνισης, ώστε «πάση θυσία να μην επιτευχθεί αυτάρκεια» και να εξαρτάται η Ουγγαρία από τη μετασταλινική «σοσιαλιστική κοινότητα», απελευθερωνόταν η ιδιωτική πρωτοβουλία στο εμπόριο, χαλάρωναν τα μέτρα εναντίον των κουλάκων, ενώ αποκαθίστατο και ο Ίμρε Νάγκι στην ηγεσία. Όλα αυτά, πατώντας σε υπαρκτά σοβαρά λάθη (ειδικά δικαιοσύνης) και με τη μεγέθυνση κάποιων άλλων.
Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων για τα λάθη που διαπράχτηκαν με την πολιτική και την πρακτική του κόμματος και για τα απαραίτητα για τη διόρθωση αυτών των λαθών καθήκοντα

28/6/1953

Η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων σημειώνει ότι, κατά τα τελευταία λίγα χρόνια, η κομματική ηγεσία με επικεφαλής τον σ.Ματίας Ράκοσι έχει διαπράξει σοβαρά λάθη με την πολιτική της και την πρακτική της. Τα λάθη αυτά είχαν μια δυσμενή επίπτωση στο βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού, και ιδιαίτερα της εργατικής τάξης, έχουν αποδυναμώσει τις σχέσεις του κόμματος με την εργατική τάξη, και γενικά έχουν υποσκάψει τη σχέση μεταξύ του κόμματος, του κράτους και των εργαζομένων, και έτσι έχουν επιφέρει σοβαρές δυσκολίες στην εθνική οικονομία.

Ι.
Τα σημαντικότερα λάθη είναι τα εξής:
1.Η ηγεσία του κόμματος έθεσε έναν υπερβολικά φιλόδοξο στόχο για ταχύτατη εκβιομηχάνιση, ειδικά αναφορικά με την ανάπτυξη της βαριάς βιομηχανίας, παραβλέποντας τις πραγματικές συνθήκες της χώρας και τις ανάγκες της εργατικής τάξης και των εργαζομένων.
Ζαλισμένη από την εντυπωσιακή επιτυχία που πέτυχε στην οικονομική ανάπτυξη, η κομματική ηγεσία πρότεινε μια πολιτική ακραία γρήγορης εκβιομηχάνισης στο 2ο συνέδριο. Ως αποτέλεσμα, το 2ο συνέδριο υιοθέτησε μια εσφαλμένη γραμμή οικονομικής ανάπτυξης. Βάσει της απόφασης του συνεδρίου, η παραγωγή ακατέργαστου σιδήρου θα έπρεπε να ανέβει από 398.000 τόνους το 1949 σε 1.280.000 τόνους το 1954. Αυτός ο βαθμός ήταν ακατάλληλος και επειδή η χώρα δεν είχε παραγωγή ακατέργαστου σιδήρου ή κάρβουνου, χωρίς την οποία η γρήγορη ανάπτυξη της σιδηροβιομηχανίας δεν είναι καθόλου βάσιμη. Ομοίως, η οδηγία που εκδόθηκε και ζητούσε την αύξηση της ποσότητας εξόρυξης άνθρακα από 11,5 εκ τόνους το 1949 σε 27,5 εκ τόνους το 1954 ήταν επίσης μη ρεαλιστική. Το 5ετές πλάνο για τη βιομηχανία ήταν επίσης υπερδιευρυμένο τόσο που η παραγωγή το 1954 έπρεπε να φτάσει το 310% του επιπέδου του έτους βάσης 1949, και εντός αυτής, η παραγωγή της βαριάς βιομηχανίας έπρεπε να ξεπεράσει το επίπεδο του 1949 κατά 380%,
Οι υπερβολικά φιλόδοξοι στόχοι για την παραγωγή απαιτούσαν ένα υπερβολικά μεγάλο επενδυτικό πρόγραμμα. Έτσι, το 5ετές επενδυτικό πρόγραμμα που στην αρχή ήταν της τάξης των 50.9 δις φιορινιών, αυξήθηκε στα 85 δις. Επιπροσθέτως, η κατανομή των χρημάτων για τις διάφορες επενδύσεις ήταν και αυτή ακατάλληλη, αφού απέδιδε μόνο 11 δις για τη γεωργία και 3,5 δις για την ελαφριά βιομηχανία και τη βιομηχανία τροφίμων, ενώ 37,5 δις φιορίνια κατευθύνονταν για τη βαριά βιομηχανία.
Αυτή η εσφαλμένη οικονομική πολιτική δεν συμβάδιζε με τους πραγματικούς πόρους της χώρας και δεν λάμβανε υπόψη πόσο οικονομικά και βιώσιμα τα σχεδιασμένα πλάνα ήταν. Σε πλήθος περιπτώσεων, επενδύσεις γίνονταν, ή τουλάχιστον ξεκινούσαν, παρότι θα μπορούσαν να αναβληθούν για μεταγενέστερο χρονικό διάστημα (π.χ. το Μετρό της Βουδαπέστης), ή δεν ήταν καν συμβατά με τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας.
Αυτή η σεχταριστική πολιτική θεωρούσε τη σοσιαλιστική εκβιομηχάνιση ως αυτοσκοπό, αγνοώντας της πραγματικές ανάγκες και συμφέροντα της εργατικής τάξης και των εργαζομένων. Αυτή η ακατάλληλη οικονομική πολιτική επεδείκνυε επίσης και μερικά σημάδια μεγαλομανίας, και ταυτόχρονα περιείχε στοιχεία τυχοδιωκτισμού με το να βασίζει την υπερβολική ανάπτυξη της βαριάς βιομηχανίας μερικώς σε πόρους και πρώτες ύλες που δεν ήταν διαθέσιμοι στη χώρα. Αυτή η πολιτική επίσης αντανακλούσε μια φιλοδοξία για την επίτευξη κάποιου είδους «αυτάρκειας», αγνοώντας το γεγονός ότι η Ουγγαρία οικοδομούσε τα θεμέλια του σοσιαλισμού όχι ως ένα απομονωμένο, ακατοίκητο νησί αλλά εντός του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, και αποτύγχανε να συμφιλιωθεί επαρκώς με την πιθανότητα και αναγκαιότητα του καταμερισμού εργασίας και οικονομικής συνεργασίας μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και των λαϊκών δημοκρατιών.
2.Η ηγεσία της χώρας αγνοούσε την αγροτική παραγωγή και επέβαλλε ένα εξαιρετικά γρήγορο ρυθμό κοινωνικοποίησης της γεωργίας.
Η φρενήρης εκβιομηχάνιση αναπόφευκτα οδήγησε στην παραμέληση της αγροτικής παραγωγής, αφού οι πόροι της χώρας δεν καθιστούσαν εφικτή την επένδυση επαρκών χρημάτων στη γεωργία όταν τόσο υπερβολικοί στόχοι έπρεπε να επιτευχθούν στη βιομηχανία. Ως αποτέλεσμα, το μερίδιο της γεωργίας στις συνολικές επενδύσεις στην εθνική οικονομία έπεσε τα τελευταία δύο χρόνια, παρότι το ποσό χρημάτων που επενδύθηκε στη γεωργία αυξήθηκε σε απόλυτους όρους κατ’ έτος σε όλο το 5ετές πλάνο. Έτσι, το 1952, οι επενδύσεις στη γεωργία ήταν το 15,3% των συνολικών επενδύσεων, ενώ το 1953 μόλις το 13,7%. Η παραγωγή των ατομικά καλλιεργούντων γεωργών αγνοήθηκε χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, στους τελευταίους δόθηκαν 50% λιγότερα χημικά λιπάσματα το 1951 από ό,τι το 1949. Η ποσότητα εργασίας που έγινε από τις μηχανές επίσης μειώθηκε σημαντικά στα ιδιωτικά αγροκτήματα.
Η ανεπαρκής ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής σημαντικά επηρεάστηκε από έναν εξαιρετικά γοργό ρυθμό κοινωνικοποίησης της γεωργίας που δεν ήταν σύμφωνος με τις πολιτικές και οικονομικές συνθήκες της χώρας. Αυτή η μη μετριοπαθής γοργή ανάπτυξη των αγροτικών συνεταιρισμών, οι περιστασιακά βίαιες μέθοδοι και η διοικητική πίεση, σε συνδυασμό με το συνεχώς μεταβαλλόμενο και πολυσύνθετο σύστημα υποχρεωτικών παραδόσεων, οδήγησε σε ανασφάλεια τους αγρότες και επιδείνωσε τη σχέση μεταξύ του κόμματος και της μεσαίας αγροτιάς, εμποδίζοντας παράλληλα την οικονομική ισχυροποίηση των συνεταιριστικών αγροκτημάτων, τη βελτίωση της διοίκησής τους, και την ικανότητά τους να αυξάνουν το εισόδημα των μελών τους.
Αυτή η πολιτική της επιβολής γοργών αλλαγών για την κοινωνικοποίηση της γεωργίας ήταν ήδη σοβαρή, ήδη από την εποχή που ο Σύντροφος Ίμρε Νάγκι είχε μιλήσει εναντίον της εντός του κόμματος, όμως η κομματική ηγεσία- αντί να υιοθετήσει την άποψή του- τη χαρακτήρισε «οπορτουνιστική» και πήρε μέτρα εναντίον του Συντρόφου Νάγκι […]
Σοβαρά λάθη διαπράχτηκαν και αναφορικά με τις ρυθμίσεις που επιβλήθηκαν στους κουλάκους. Οι αρχικοί περιορισμοί σύντομα μετατράπηκαν σε πολιτική που στόχευε στην εξάλειψη των κουλάκων μια και καλή. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι κατά τα τελευταία 5 χρόνια η έκταση της γης που κατέχεται από κουλάκους έχει μειωθεί στο 30% της αρχικής. Και η πλειοψηφία των εναπομείναντων κουλάκων χρησιμοποιούν κακώς τη γη τους με πολλούς τρόπους: την καλλιεργούν αναποτελεσματικά, μειώνουν τα ζωντανά τους […]
3. Η ηγεσία του κόμματος παραμέλησε και έδωσε μικρή έμφαση στις βασικές ανάγκες του λαού, και μια κακή οικονομική πολιτική οδήγησε σε μια σημαντική μείωση του βιοτικού επιπέδου.
Η υπερβολική εκβιομηχάνιση και ιδιαίτερα η χωρίς μέτρο ανάπτυξη της βαριάς βιομηχανίας και της αμυντικής βιομηχανίας, η έλλειψη προσοχής στην ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής και η μη αναγκαία γρήγορη ίδρυση συλλογικών αγροκτημάτων και αγροκτημάτων κρατικής ιδιοκτησίας, όλα αυτά συνέβαλαν στην αδυναμία κάλυψης των βασικών αναγκών του λαού. Άλλοι παράγοντες έπαιξαν ρόλο σε αυτό, όπως η υπερβολική και γρήγορη ανάπτυξη των ένοπλων δυνάμεων και η εκρηκτική μεγέθυνση του κρατικού μηχανισμού.
Ως αποτέλεσμα, το βιοτικό επίπεδο του λαού, συμπεριλαμβανομένης της εργατικής τάξης, δεν έχει αυξηθεί επαρκώς κατά τα τελευταία λίγα χρόνια: ακόμα περισσότερο, οι πραγματικοί μισθοί των εργατών και των υπαλλήλων μειώθηκαν. Παρότι η εξαιρετικά κακή σοδειά του 1952 (σ.μετ: λόγω ξηρασίας) συνέβαλε σε αυτή τη μείωση του βιοτικού επιπέδου και των πραγματικών μισθών, ο κύριος λόγος πρέπει να αναζητηθεί στα λάθη που διαπράχτηκαν από την κομματική οικονομική και γενική πολιτική γραμμή[…]
Ένας άλλος λόγος για την επιδείνωση των παροχών και των υπηρεσιών ήταν το ότι το ιδιωτικό λιανικό εμπόριο και η ιδιωτική βιομηχανία μικρής κλίμακας εκτοπίστηκαν εξαιρετικά ταχύτατα. Ως αποτέλεσμα, η βιομηχανία υπηρεσιών (υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, υαλοποιοί, βαφείς κλπ) ιδιαίτερα, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις λαϊκές ανάγκες. Μεγάλος αριθμός χωριών στερούνταν υποδηματοποιού, ράφτη, κομμωτή: ακόμα περισσότερο, η ύδρευση είναι φτωχή και ανεπαρκής σε διάφορα μέρη. Μόνο το 45% του πλάνου για τη δημιουργία δρόμων και πεζοδρομίων στις πόλεις και τα χωριά υλοποιήθηκε το 1952.
Η υπερβολική εκβιομηχάνιση είχε, επίσης, μια δυσμενή επίπτωση στο βιοτικό επίπεδο του λαού, γιατί το πρόγραμμα στέγασης πήγε πίσω, υπέρ των επενδύσεων μεγάλης κλίμακας στη βαριά βιομηχανία και τη βιομηχανική παραγωγή. Ως αποτέλεσμα, ο αριθμός των νεόδμητων σπιτιών μειώθηκε χρόνο με το χρόνο μετά το 1950, και μια σημαντική αύξηση μπορεί να παρατηρηθεί μόλις το 1953. Ο αριθμός των χτισμένων από ιδιώτες σπίτια μειώθηκε σημαντικά σε σχέση με το 3ετές πλάνο, κάτι που οφείλεται στο γεγονός ότι τα διαθέσιμα οικοδομικά υλικά χρησιμοποιούνταν σχεδόν αποκλειστικά από τη βαριά βιομηχανία και τα κρατικά προγράμματα στέγασης, ώστε σχεδόν τίποτα να μη μένει για την ιδιωτική οικοδομή. Το ζήτημα της στέγασης επιδεινώθηκε περαιτέρω από το γεγονός ότι η συντήρηση και ανακαίνιση των σπιτιών περιορίστηκε σημαντικά εξαιτίας της έλλειψης υλικών, εξοπλισμού και εργασίας. Επομένως, παρότι το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε 30%, μόνο το 22% των χρημάτων που προέρχονται από ενοίκια χρησιμοποιήθηκε για τέτοιους σκοπούς κατά το δεύτερο μισό του 1952.
Η υπερβολική εκβιομηχάνιση, κυρίως η άμετρη γοργή ανάπτυξη της βαριάς βιομηχανίας, έθεσε στα οικονομικά όργανα ένα καθήκον τόσο δύσκολο που προσπάθησαν να το υλοποιήσουν, έχοντας τους εργαζόμενούς τους να εργάζονται υπερωρίες αλλά και πέραν του πενθημέρου. Εξαιρετικά απαράδεκτη είναι η κατάσταση στα ορυχεία και τη μεταλλουργία όπου ο Εργατικός Κώδικας παραβιάζεται τακτικά, η παραγωγική εργασία την Κυριακή είναι συνήθης, οι λεγόμενες βάρδιες μεγάλης παραγωγής διεξάγονται τακτικά, και ο χρόνος ανάπαυσης των εργατών όσο προβλέπει ο νόμος δεν εξασφαλίζεται. Οι υπερωρίες συχνά οδήγησαν στην αμέληση των κανόνων ασφαλείας, στην αύξηση των ατυχημάτων, και παρείχε επαρκή λόγο για την πρόκληση δίκαιης δυσαρέσκειας στους εργάτες. Ταυτόχρονα, άλλαξε τον απαιτούμενο ρυθμό παραγωγής και αύξησε τα αρχικά κόστη.
4. Η αύξηση των διοικητικών μέτρων, και ο υπερβολικός αριθμός ποινικών διαδικασιών και αστυνομικών διώξεων για μικρά αδικήματα, ο εξουσιασμός εναντίον του λαού.
Τα λάθη που διαπράχτηκαν από το κόμμα στη γενική γραμμή της πολιτικής και την οικονομική πολιτική συνέβαλλαν σημαντικά στο γεγονός ότι τα διοικητικά μέτρα εφαρμόστηκαν και ακόμα εφαρμόζονται σε μεγάλη κλίμακα εναντίον των εργαζομένων. Η αστυνομία και τα δικαστήρια τιμωρούν τις μάζες του λαού, οι αρχές μεταχειρίζονται το λαό αυστηρά, και η εξουσιαστική συμπεριφορά είναι αρκετά συνήθης.
Μεταξύ 1951 και 1ης Μάη 1953- δηλαδή, σε μια περίοδο 2 χρόνων και 4 μηνών- η αστυνομία, δρώντας ως δικαστήριο μικρών αδικημάτων, επέβαλλε ποινές σε 850.000 περιπτώσεις συνολικά. Παρότι στις 831.000 των 850.000 αυτών υποθέσεων η τιμωρία ήταν ένα πρόστιμο,στις 760.000 από τις 831.000 αυτές υποθέσεις το πρόστιμο ήταν κάτω από 100 ουγγρικά φιορίνια και μόλις 19.000 εξ αυτών ήταν φυλάκιση (οι περισσότερες εκ των οποίων ακυρώθηκαν). Παρ’ όλα αυτά, ο αριθμός των υποθέσεων μικρών αδικημάτων είναι αδικαιολόγητα υψηλός.Αυτός ο υψηλός αριθμός ξεκάθαρα δείχνει ότι διοικητικά μέτρα εφαρμόζονται εναντίον του λαού στην Ουγγαρία σε έναν απαράδεκτο βαθμό για μια λαϊκή δημοκρατία, για μια χώρα των εργαζομένων.
Το ίδιο πρόβλημα αντανακλάται από τον τρόπο με τον οποίο τα δικαστήρια λειτουργούν. Μεταξύ 1950 και του πρώτου τριμήνου του 1953- δηλαδή, σε μια περίοδο 3 χρόνων και ενός τριμήνου- τα δικαστήρια ασχολήθηκαν με 650.000 υποθέσεις και εξέδωσαν αρνητικές ετυμηγορίες εναντίον 387.000 ανθρώπων.
Αντίστοιχα, το σύστημα και η πρακτική των κυρώσεων για την μη παράδοση των υποχρεωτικών ποσοστών σοδειάς με μαζικά πρόστιμα είναι επίσης λάθος και ανεπίτρεπτη. Ως τώρα, σχεδόν 400 εκ. φιορίνια σε πρόστιμα έχουν επιβληθεί σε εργαζόμενους αγρότες, συνεταιριστικά αγροκτήματα και κουλάκους που δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στην παράδοση των απαιτούμενων ποσοτήτων, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι άδικα και παράνομα ακόμα και με τους υπάρχοντες νόμους.
Το σύστημα στρατιωτικού εγκλεισμού ακόμα χρησιμοποιείται στη χώρα, γεγονός που παρέχει ευρείες δυνατότητες για κατάχρηση εξουσίας και εξουσιαστικές πρακτικές, και που, 8 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, είναι αδικαιολόγητο. Υποθέσεις κατάχρησης εξουσίας παρόμοιες με αυτή που έλαβε χώρα στο Κίσκορος και δημοσιοποιήθηκαν στον Τύπο, δεν είναι καθόλου μεμονωμένες, ειδικά στις αγροτικές περιοχές. Σε πλήθος υποθέσεων πολίτες συλλαμβάνονται εντελώς αβάσιμα, και οι νομικές και συνταγματικές πρόνοιες που υπάρχουν για να υπερασπίζονται τα δικαιώματα των πολιτών, την προσωπική τους ακεραιότητα και την ασφάλειά τους, συχνά παραβιάζονται.
Η εξάπλωση των διοικητικών διώξεων, η σημαντική αύξηση των δικαστικών διώξεων και για μικρά αδικήματα, και οι καταχρήσεις εξουσίας εναντίον του λαού επηρεάστηκαν σημαντικά από την έλλειψη του γραφείου του Ανώτατου Εισαγγελέα, αν και η θέσπισή του επιβαλλόταν από το Σύνταγμα της Λαϊκής Δημοκρατίας που είχε περάσει ήδη το 1949.

ΙΙ
Οι σημαντικότεροι λόγοι για αυτά τα σοβαρά λάθη που διαπράχτηκαν στη γενική πολιτική γραμμή και τις κομματικές πρακτικές μπορούν να αναχθούν στις εσωτερικές συνθήκες που επικρατούσαν στο κόμμα και την κομματική ηγεσία, στις εσφαλμένες μεθόδους που χρησιμοποιούσε η ηγεσία, στην εσφαλμένη πολιτική ανάδειξης στελεχών, στην ακατάλληλη σχέση μεταξύ κομματικής ηγεσίας και ηγετών του κράτους, και στην οπισθοδρόμηση στην ιδεολογική δουλειά.
1. Η κύρια πηγή όλων των σφαλμάτων και των αστοχιών ήταν η έλλειψη συλλογικής ηγεσίας, δηλαδή, η αντικατάσταση της συλλογικής από τη μονοπρόσωπη ηγεσία, παρότι είναιπροφανές πως σε ένα κομμουνιστικό κόμμα η μόνη σωστή μέθοδος είναι η συλλογική ηγεσία. Η μονοπρόσωπη ηγεσία συνοδεύτηκε από μια προσωπολατρία και έναν αρχηγισμό κάτι που έβλαψε αρκετά το κόμμα και την ανάπτυξη της λαϊκής δημοκρατίας. Η λαθεμένη μέθοδος ηγεσίας εμπόδισε την ενεργό συμμετοχή όλων των ηγετών στην διαμόρφωση της κομματικής πολιτικής, και κατέστησε εξαιρετικά δύσκολη την γρήγορη ανίχνευση των σφαλμάτων και την έγκαιρη διόρθωσή τους.
Είναι κυρίως ο σ. Ράκοσι που πρέπει να θεωρηθεί υπεύθυνος για την αντικατάσταση της συλλογικής από τη μονοπρόσωπη ηγεσία και για την προσωπολατρία.
Ο αρχηγισμός και η προσωπολατρία χαρακτήριζαν και τον στρατό επίσης, όπου αυτά συνδυάστηκαν και με την υπερβολική ανάπτυξη των ένοπλων δυνάμεων, με εμφανή παράβλεψη των αντοχών της οικονομίας της χώρας. Για αυτό το γεγονός πρέπει ο σ. Φάρκας να θεωρηθεί κυρίως υπεύθυνος.
Η προσωπική ηγεσία επίσης παρεμπόδισε και κατέστησε αδύνατο το σχηματισμό ενός συλλογικού οργάνου ηγεσίας του κόμματος και του κράτους. Μόνο ένας μικρός αριθμός ανθρώπων ουγγρικής καταγωγής (σ. μετ.: εννοεί ότι υπήρχαν πολλοί εβραϊκής καταγωγής στην ηγεσία) προήχθη σε ανώτερες θέσεις, και ακόμα και εκείνες ήταν κυρίως τυπικές θέσεις και λιγότερο πρακτικές. Στην πραγματικότητα, η ηγεσία ήταν μάλλον μια κλίκα, με όλη την εξουσία να συγκεντρώνεται στα χέρια 4 συντρόφων: των συντρόφων Ράκοσι, Γκέρο, Φάρκας και Ρέβαϊ. Αυτοί οι σύντροφοι δεν κριτίκαραν ο ένας τον άλλο ακόμα και για βασικά ζητήματα, ή, στην καλύτερη, το έκαναν ιδιωτικά, και όχι σε ολομέλειες ηγετικών κομματικών οργάνων. Σαν λογικό επακόλουθο, η κριτική και η αυτοκριτική, ως βασική μέθοδος κομμουνιστικής ηγεσίας, δεν χρησιμοποιήθηκαν στην κομματική ηγεσία, δυσκολίες και λάθη συχνά αποκρύπτονταν, γενικά οι ηγέτες δεν εντόπιζαν τα λάθη ως τη ρίζα τους, και δεν ξερίζωναν ό,τι ήταν λάθος[...]

2.Η ακατάλληλη οικονομική πολιτική του κόμματος οδήγησε σε απόσπαση από τις μάζες. Αυτό οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στον περιορισμό της συλλογικής ηγεσίας και την αντικατάστασή της από τη μονοπρόσωπη ηγεσία.
Αυτό μπορεί ξεκάθαρα να ειδωθεί στο ότι τα παράπονα- δίκαιη και δικαιολογημένη κριτική από εργαζόμενους, αγρότες, διανοούμενους, και απλούς ανθρώπους- συχνά δεν έφταναν ως τα ανώτατα ηγετικά κλιμάκια. Από την άλλη, η ηγεσία με μορφή κλίκας δεν έδινε καμια προσοχή στα σημάδια που στέλνονταν από εργάτες, το κόμμα, κρατικές και κοινωνικές οργανώσεις, ή κατά καιρούς από μερικά μέλη της ίδιας της κομματικής ηγεσίας. Αυτά τα σημάδια στιγματίζονταν συχνά ως «οπορτουνιστικά». Ακόμα και όταν έδειχναν προσοχή σε κάποιες από αυτές τις προειδοποιήσεις, αποτύγχαναν να τις δουν στο σωστό πλαίσιο και τους εφάρμοζαν εντελώς επιφανειακή αντιμετώπιση. Δεν ανίχνευαν τα προβλήματα ως τις ρίζες τους. Το ίδιο ισχύει και για την οικονομική πολιτική, την παροχή υλικών αγαθών στους εργάτες και τις σοβαρές δυσκολίες στις σχέσεις μεταξύ μαζών και κράτους και κόμματος.[…]
Είναι ο σύντροφος Γκέρο που είναι κυρίως υπεύθυνος για τα λάθη που διαπράχτηκαν στην οικονομική πολιτική γιατί ήταν κυρίως αυτός αρμόδιος για οικονομικά ζητήματα τόσο στο κόμμα όσο και την κρατική ηγεσία. Η υπερβολική συγκέντρωση του ελέγχου στα χέρια ενός ανθρώπου ήταν λανθασμένη και βλαβερή.

3.Η απόσπαση από τις μάζες εκδηλωνόταν επίσης και στην αποτυχία της κομματικής ηγεσίας να ανταποκριθεί σωστά στα σημάδια που έστελνε ο λαός αναφορικά με: την εξάπλωση της παραβίασης του νόμου, την εσφαλμένη και αυστηρή μεταχείριση του λαού από την αστυνομία και τις αρχές ασφαλείας, τα εσφαλμένα, συχνά άδικα και παράνομα μέτρα που εισήχθησαν από τα τοπικά συμβούλια εναντίον των ανθρώπων, και ο μεγάλος αριθμός από δικαστικές ποινές.
[Η κομματική ηγεσία] απέτυχε να συνειδητοποιήσει ότι τα όργανα του κράτους και άλλες αρχές συχνά δεν εκπροσωπούσαν τα συμφέροντα του λαού: επιπροσθέτως, οι τοπικές κομματικές οργανώσεις, συχνά όχι μόνο αποτύγχαναν να εκπροσωπούν τις δίκαιες ανάγκες του λαού αλλά οι ίδιες συχνά αποτελούσαν μέρος της παραβίασης των δικαιωμάτων τους και της κακομεταχείρισής τους. Η άμεση ηγεσία στην κυριολεξία έκλεινε τα μάτια της σε σειρά ακροτήτων που διαπράχτηκαν σε βάρος των κουλάκων. Η έλλειψη συλλογικής ηγεσίας έπαιζαν ένα σημαντικό ρόλο ώστε η κομματική ηγεσία να μην προσπαθεί να αποκαλύπτει τους βασικούς λόγους για την εξάπλωση των διοικητικών μέτρων, πώς αυτοί οι λόγοι σχετίζονταν με την οικονομική πολιτική και τις εσφαλμένες μεθόδους της κομματικής ηγεσίας, και επομένως δεν ήταν ικανές να εξαλείψουν την επιβλαβή και απαράδεκτη σχέση μεταξύ κόμματος, κράτους και εργαζόμενων μαζών. Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, η σχέση του κόμματος με ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού είχε επιδεινωθεί σοβαρά.
Η εξάπλωση των διοικητικών μεθόδων (π.χ. πρόστιμα) μεγάλωσαν τη δυσαρέσκεια σε μερικά στρώματα ακόμα και της εργατικής τάξης. Ιδιαίτερα, προξένησε σοβαρή ζημιά στη σχέση του κόμματος και του κράτους με τη μεσαία αγροτιά. Η εντατική χρήση διοικητικών μεθόδων, η παραβίαση των υπαρχόντων νόμων, και η έλλειψη νομικής ασφάλειας αποκάρδιωσε και την παλιά διανόηση, επίσης.

4. Λάθη διαπράχτηκαν σε μεγάλο βαθμό ως αποτέλεσμα της προόδου στους τομείς της ιδεολογίας και της θεωρίας.
Η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος δεν συζητούσε θεμελιώδη ιδεολογικά και θεωρητικά ζητήματα σε καμία από τις περιπτώσεις που προέκυπταν. Ούτε υπήρχε κάποια σοβαρή συζήτηση ιδεολογικών ζητημάτων στην Πολιτική Επιτροπή ή τη Γραμματεία. Κανένα ιδεολογικό ζήτημα συγκεκριμένα που να είχε σχέση με Ουγγρικά ζητήματα δεν συζητήθηκε ούτε στην κεντρική κομματική εφημερίδα, τη Σάμπαντ Νεπ, ούτε στο θεωρητικό-πολιτικό περιοδικό Ταρσαντάλμι Σέμλε («Κοινωνική Επιθεώρηση»). Η κομματική ηγεσία και ο Τύπος της δεν αποκάλυπταν το σοβαρό έλλειμμα στην ιδεολογική δουλειά και το χαμηλό επίπεδο ιδεολογικής δραστηριότητας. Τα ιδεολογικά ζητήματα τίθονταν μόνο γενικά, όχι με μαχητικό τρόπο. Σοβαρά λάθη δεν καταδικάζονταν και ούτε ο υπεύθυνος για αυτά.
Ιδεολογικά ζητήματα- που είναι μεγίστης σημασίας για την ανάπτυξη του κόμματος, για όλη του την πολιτική, για την πρόοδο των κομματικών στελεχών και τη διαπαιδαγώγηση των κομμουνιστών αλλά και του λαού- επαφίονταν, όπως ήταν, στο σύντροφο Ρεβάι, που είχε αναλάβει επί χρόνια μονοπωλιακή θέση στα ιδεολογικά ζητήματα. Η εσφαλμένη αυτή μέθοδος, δηλαδή, η μέθοδος προσωπικού ελέγχου σε ιδεολογικά ζητήματα αντί για συλλογική ηγεσία, μπλόκαρε την πιθανότητα της εκπαίδευσης καλών, ιδεολογικά καλά καταρτισμένων κομματικών στελεχών και εμπόδιζε την ιδεολογική ανάπτυξη του κόμματος. Με αποτέλεσμα, η σύγκρουση απόψεων να μη μπορεί να γίνει η βασική κινητήρια δύναμη της ανάπτυξης στη λογοτεχνία, τις επιστήμες και τις τέχνες.
Είναι επομένως, ο σύντροφος Ρεβάι που κυρίως πρέπει να θεωρηθεί υπεύθυνος για τα σοβαρά λάθη στην ιδεολογική δουλειά του κόμματος.

5.Ο περιορισμός της κομματικής ηγεσίας, δηλαδή, η αντικατάσταση της συλλογικής ηγεσίας από τη μονοπρόσωπη ηγεσία, οδήγησε σε μια μείωση της κρατικής ηγεσίας επίσης, με την κομματική ηγεσία συχνά να ιδιοποιείται τις λειτουργίες της κρατικής ηγεσίας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του Υπουργικού Συμβουλίου. Το Υπουργικό Συμβούλιο δεν είχε έναν ανεξάρτητο ρόλο, αλλά μάλλον κατέστη σκιά της κομματικής ηγεσίας.
Αυτό οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι δύο θέσεις, του Γενικού Γραμματέα του κόμματος και του Προέδρου του Υπουργικού Συμβουλίου, ήταν συγκεντρωμένες σε ένα πρόσωπο- αυτό του συντρόφου Ράκοσι- κάτι που δεν ήταν σωστό.
Η Αρχή Κρατικής Ασφαλείας [AVH] καθοδηγούταν από το κόμμα και προσωπικά από το σύντροφο Ράκοσι με έναν εσφαλμένο τρόπο. Δεν ήταν σωστό που ο σύντροφος Ράκοσι έδινε απευθείας εντολές στην Αρχή Κρατικής Ασφαλείας, λέγοντάς της τι και πώς να ερευνήσει και ποιον να συλλάβει ή, πολλώ δε μάλλον, να δίνει εντολές για τη φυσική κακομεταχείριση εκείνων που συλλαμβάνονταν, κάτι που απαγορεύεται από το νόμο. Επιπροσθέτως, οι εντολές του συντρόφου Ράκοσι ήταν λάθος σε πολλές περιπτώσεις, καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολη την ανακάλυψη της αλήθειας.[…]

ΙΙΙ
Εξαιτίας της επιτακτικής και πιεστικής ανάγκης διόρθωσης των σφαλμάτων που διαπράχτηκαν στον τομέα της εκβιομηχάνισης, στην προμήθεια του πληθυσμού, και στις σχέσεις του κράτους με το λαό, η Κεντρική Επιτροπή κατέληξε στις ακόλουθες αποφάσεις:
1.Η οικονομική πολιτική του κόμματος πρέπει να αλλαχτεί ριζικά, ο βαθμός της βιομηχανικής ανάπτυξης και πάνω από όλα της βαριάς βιομηχανίας, πρέπει να μειωθεί, και τα σχέδια ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας και των σχετικών επενδύσεων πρέπει να αναθεωρηθούν.
Ο κύριος στόχος αυτής της ριζικά τροποποιημένης νέας οικονομικής πολιτικής είναι η επίτευξη μιας στοιχειώδους και συνεχούς αύξησης του βιοτικού επιπέδου του λαού, ειδικά της εργατικής τάξης, και η βελτίωση των κοινωνικών και πολιτιστικών υπηρεσιών για τους εργαζόμενους, με την παράλληλη συνέχιση, με βραδύτερο ρυθμό, της πολιτικής της σοσιαλιστικής εκβιομηχάνισης η οποία παραμένει η βασική γραμμή οικονομικής πολιτικής του κόμματος.
Θέτοντας αυτούς τους στόχους, ο ρυθμός βιομηχανικής ανάπτυξης πρέπει να μειωθεί από το 1953 κιόλας. Το ποσό των επενδύσεων για το 1953 πρέπει κι αυτό να μειωθεί. Ο στόχος για την ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής για το 1954 πρέπει να τεθεί στο 8%.
Ο λόγος της ανάπτυξης μεταξύ βαριάς και ελαφριάς βιομηχανίας και βιομηχανίας τροφίμων πρέπει να αλλαχτεί ριζικά υπέρ των τελευταίων, διατηρώντας και εφαρμόζοντας τη βασική αρχή ότι η δημιουργία των μέσων παραγωγής πρέπει να αναπτύσσεται ελαφρώς ταχύτερα από εκείνη των καταναλωτικών αγαθών. Για αυτό το σκοπό, οι επενδύσεις στην ελαφρά βιομηχανία, και ειδικότερα για τη βιομηχανία τροφίμων, πρέπει να αυξηθεί σημαντικά, γιατί η Ουγγαρία έχει πολύ καλές προοπτικές σε αυτό τον τομέα της βιομηχανίας, και τώρα βρισκόμαστε πίσω σε αυτό τον τομέα. Οι επενδύσεις πρέπει να αυξηθούν και στη γεωργία.
Όλα τα επενδυτικά σχέδια, ειδικότερα εκείνα στη βαριά βιομηχανία, πρέπει να αναθεωρηθούν, λαμβάνοντας υπόψη ποια πρέπει να συνεχιστούν και ποια πρέπει να διακοπούν προσωρινά ή μόνιμα. Κατά την αναθεώρηση των σχεδίων, σοβαρή προσοχή πρέπει να δοθεί στην αξιολόγηση του πόσο οικονομική και αναγκαία είναι μια δεδομένη επένδυση. Επιπροσθέτως, οι πιθανότητες μιας οικονομικής συνεργασίας και καταμερισμού εργασίας με τη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες πρέπει επίσης να λαμβάνοντα υπόψη, και η αυτάρκεια πρέπει να αποφευχθεί με κάθε μέσο.[…]
2. Οι επενδύσεις στη γεωργία πρέπει να αυξηθούν, η αγροτική παραγωγή και προϊόν πρέπει να βελτιωθούν, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων των ιδιωτικών αγροκτημάτων: η αύξηση του αριθμού των συνεταιριστικών αγροκτημάτων πρέπει να μειωθεί: στα κρατικά αγροκτήματα, δε, δεν πρέπει να τους επιτρέπεται να αυξάνουν την έκταση γης που καταλαμβάνουν.
Σοβαρή υποστήριξη πρέπει να δοθεί στους ατομικά καλλιεργούντες αγρότες, ώστε να αναπτύξουν τα κτήματά τους, να φτάσουν τα ποσοστά υποχρεωτικής παράδοσης, να πληρώνουν τους φόρους τους και, επιπροσθέτως, να καλύπτουν τις δικές τους ανάγκες, και να παραδίδουν μια επαρκήποσότητα αγαθών στην ελεύθερη αγορά. Στους ατομικά καλλιεργούντες αγρότες πρέπει να δοθεί πρόσβαση στα μηχανήματα των Μηχανο-Τρακτερικών Σταθμών. Πρέπει επίσης να εξασφαλιστεί ότι οι ατομικά καλλιεργούντες αγρότες να αγοράζουν ελεύθερα χημικά λιπάσματα σε μεγάλες ποσότητες στην επίσημη τιμή από αυτό κιόλας το φθινόπωρο. Οι δυνατότητες ανάπτυξης της παραγωγής των λιπασμάτων πρέπει να αναθεωρηθούν, και από τον επόμενο χρόνο η ποσότητα των διαθέσιμων χημικών λιπασμάτων θα πρέπει να αυξηθεί σημαντικά.
Η καταναγκαστική φύση των συμβάσεων παραγωγής πρέπει να εγκαταλειφθεί. Αυτές οι συμβάσεις πρέπει να γίνουν πιο ελκυστικές με την απόδοση μεγάλων ποσοτήτων βιομηχανικών αγαθών. Οι κτηνιατρικές υπηρεσίες πρέπει να διατίθενται δωρεάν για όλους τους αγροτικούς παραγωγούς.
Τα συνεταιριστικά αγροκτήματα παραμένουν ο σοσιαλιστικός τρόπος ανάπτυξης του χωριού, αλλά στο σχηματισμό κολεκτίβων δεν πρέπει να είναι ο αριθμός των νέων συνεταιριστικών αγροκτημάτων που πρέπει να τεθεί ως το επόμενο καθήκον, αλλά η ενδυνάμωση των ήδη υπαρχόντων, η αύξηση της απόδοσής τους, η βελτίωση της παραγωγικότητάς τους στην ανάπτυξη της κτηνοτροφίας και η βελτίωση της κερδοφορίας τους.
Προκειμένου να ενισχυθεί η εθελοντική αρχή στο συνεταιριστικό αγροτικό κίνημα, πρέπει να υπάρξει τροποποίηση της ρήτρας στο καταστατικό τωνσυνεταιριστικών αγροκτημάτων που προβλέπει ότι τα μέλη εκείνων των αγροκτημάτων δεν μπορούν να παραιτηθούν από μέλη τους πριν από 3 χρόνια από την υποβολή της παραίτησης, ώστε καθένας που το επιθυμεί, να του δίνεται η δυνατότητα να τερματίζει τη συμμετοχή του στο τέλος του οικονομικού έτους. Η διάλυση των συνεταιριστικών αγροκτημάτων πρέπει επίσης να επιτρέπεται όταν η πλειοψηφία των μελών αυτό αποφασίζει. Στο μέλλον, ο Υπουργός Γεωργίας πρέπει να επιτρέπει την ίδρυση νέων συνεταιριστικών αγροκτημάτων, μόνο μετά από πρόταση της Εκτελεστικής Επιτροπής του Περιφερειακού Συμβουλίου.
Το υπερβολικό χρέος των συνεταιριστικών αγροκτημάτων προς το κράτος, της τάξης των περίπου 450 εκ. φιορινιών πρέπει να αναθεωρηθεί, και αυτά τα χρέη που δεν μπορούν να αποδειχτούν με έγγραφα από τις κρατικές αρχές, ή εκείνα των οποίων η αποπληρωμή δεν είναι ρεαλιστική, πρέπει να καταργηθούν. Με αυτό τον τρόπο, πάνω από 200 εκ. φιορίνια χρέους πρέπει να διαγραφούν.
Τα 400 εκ. φιορίνια αποζημίωσης που πρέπει να καταβληθούν από τα συνεταιριστικά αγροκτήματα και από τους ατομικά καλλιεργούντες αγρότες λόγω μη παράδοσης των προβλεπόμενων ποσοστών σοδειάς θα πρέπει να διαγραφούν.[...]
Ήδη από το 1954 πρέπει ένα νέο σύστημα υποχρεωτικής παράδοσης να τεθεί σε ισχύ, ώστε το συνολικό σύστημα και οι ποσότητες που πρέπει να παραδώσουν οι διάφοροι αγρότες να είναι δίχως αλλαγές για αρκετά χρόνια. Ενώ η πολιτική απομόνωσης και περιορισμού των κουλάκων πρέπει να συνεχιστεί, η κακομεταχείρισή τους πρέπει να σταματήσει. Για αυτό το λόγο, η λίστα των κουλάκων πρέπει να καταργηθεί. Στο νέο σύστημα υποχρεωτικών παραδόσεων, οι απαιτούμενες για τους κουλάκους ποσότητες πρέπει να μειωθούν, όπως και τα φορολογικά τους βάρη. Ωστόσο, πρέπει να απαιτηθεί με κάθε μέσο η συμμόρφωσή τους με τις υποχρεώσεις που είναι συμβατό πράγματι να τηρήσουν.[...]

3.Το επίπεδο των παροχών υλικών αγαθών για τον πληθυσμό, ειδικά για την εργατική τάξη και για τους αγρότες, πρέπει να βελτιωθεί ριζικά. Τα εσφαλμένα μέτρα υπερβολικής εκβιομηχάνισης, που έχουν οδηγήσει στην επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου της εργατικής τάξης και του πληθυσμού γενικά, πρέπει να εξαλειφθούν. Νέα μέτρα πρέπει να εισαχθούν τα οποία να βελτιώνουν το βιοτικό επίπεδο της εργατικής τάξης, της γεωργίας, και του πληθυσμού της χώρας. Επιπροσθέτως, πρέπει να ληφθεί μέριμνα για την εξασφάλιση του ότι η κατανάλωση της εργατικής τάξης και του πληθυσμού θα αυξηθεί, ειδικά στα βασικά καταναλωτικά και βιομηχανικά αγαθά.
Πρέπει να είμαστε αυστηροί στον τερματισμό της συνήθους πρακτικής όπου τα κρατικά ή τα συνεταιριστικά αγροκτήματα πωλούν αγαθά κακής ποιότητας στην ίδια τιμή, ή πωλούν τα ίδια αντικείμενα με διαφορετική ονομασία ή συσκευασία σε υψηλότερη τιμή. Σε τέτοιες πρακτικές πρέπει να εξαντλεί την αυστηρότητά του ο νόμος.
Μετά τη σοδειά, η τιμή του αλευριού πρέπει να τεθεί ξανά στα 4,60 φιορίνια. Η παροχή προϊόντων κρέατος πρέπει να βελτιωθεί επιτακτικά, και η απρόσκοπτη παροχή ψωμιού και λίπους πρέπει να εξασφαλιστεί. Από το φθινόπωρο του 1953, μεγάλες ποσότητες αγαθών για το λαό, που τώρα δεν είναι διαθέσιμα ή είναι δύσκολο να βρεθούν στα καταστήματα (υψηλής ποιότητας δερμάτινα παπούτσια, μπότες, γαλότσες, μπότες χιονιού, υψηλής ποιότητας υφαντουργικά αγαθά κλπ) πρέπει να τεθούν στην κυκλοφορία. Η ποιότητα των αγαθών από πλαστικό, τεχνητό δέρμα και δέρμα χοίρου πρέπει να βελτιωθεί. Πρέπει να εξασφαλιστεί ότι διάφορα βιομηχανικά αγαθά που τώρα δεν βρίσκονται στο εμπόριο (διάφορα είδη κουμπιών, βελόνες πλεξίματος, βελονάκια, ξυράφια υψηλής ποιότητας και λάμες, κάδοι και αλεστές καφέ κλπ) ή που μπορούν να βρεθούν σε μικρές ποσότητες και σε κακή ποιότητα, πρέπει να κατασκευάζονται και να γίνουν εμπορικώς διαθέσιμα. Οι υψηλές λιανικές τιμές διαφόρων αντικειμένων ρουχισμού και άλλων καταναλωτικών αγαθών πρέπει να μειωθούν σημαντικά.[...]
Πρέπει να εξασφαλιστεί ότι στους εργάτες θα παρέχονται προστατευτικά μέτρα και ρουχισμός όπως προβλέπει ο νόμος. Αδικαιολόγητες και αχρείαστες υπερωρίες πρέπει να μειωθούν στις παραγωγικές εργασίες, στις δημόσιες μεταφορές και σε όλη την οικονομία γενικά, συμπεριλαμβανομένων και των βάρδιων της Κυριακής. Ο Κώδικας Εργατοικής Νομοθεσίας πρέπει να ενισχυθεί πλήρως ώστε οι εργάτες να έχουν μια ημέρα ξεκούρασης κάθε εβδομάδα σίγουρα.
Τα πρόστιμα, ως μέτρο ενίσχυσης της πειθαρχίας στους εργάτες και τους υπαλλήλους, πρέπει να καταργηθούν.[…]
Οι κοινωφελείς υπηρεσίες σε πόλεις και χωριά (ύδρευση, λουτρά, δρόμοι, πεζοδρόμια, σανατόρια, καθαριότητα) πρέπει να βελτιωθούν ριζικά, και πρέπει να εξασφαλιστεί ότι οι βασικές κοοπερατίβες στη βιομηχανία και τις υπηρεσίες, οι τοπικές βιομηχανικές εταιρίες και οι τοπικές βιοτεχνίες, θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες του λαού σε κάθε πόλη και χωριό.
Πρέπει να εξασφαλιστεί ότι οι βιομηχανικές κοοπερατίβες και οι τοπικές βιομηχανικές εταιρίες θα εξασφαλίζουν πρώτα τις ανάγκες του πληθυσμού και μετά εκείνες των μεγάλων εργοστασίων και των δημοσίων θεσμών. Όταν προκύπτει ανάγκη, να δίνονται εμπορικές άδειες σε ιδιώτες βιοτέχνες.
Η υλοποίηση των στεγαστικών προγραμμάτων πρέπει να επιταχυνθεί, ειδικά για τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα στη Βουδαπέστη, στις έδρες των επαρχιών και στις μεγάλες βιομηχανικές περιοχές. Ταυτόχρονα, η οικοδόμηση σπιτιών μικρού μεγέθους και η εκστρατεία οικοδόμησης σπιτιών για τους εργαζόμενους σε ορυχεία πρέπει να διευκολυνθεί με κρατικές επιδοτήσεις.
Με τη μείωση ή την επιβράδυνση των επενδύσεων στη βαριά βιομηχανία, πρέπει να εξασφαλιστεί ότι 40.000 νέα σπίτια θα χτιστούν από κρατικές πηγές και μερικώς με κρατικές επιδοτήσεις το 1954, σε αντίθεση με τα 24.000 σπίτια το 1953.
Η ανακαίνιση των σπιτιών και των διαμερισμάτων πρέπει επίσης να επιταχυνθεί.[…]
Συνοψίζοντας: ως αποτέλεσμα της διόρθωσης των λαθών στην οικονομική πολιτική, θα χρειαστεί να πετύχουμε μια σημαντική αύξηση στο βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού ήδη από το ερχόμενο φθινόπωρο, και αυτή η αύξηση θα πρέπει να συνεχιστεί στο μέλλον.

4. Πρέπει να δημιουργηθεί μια σωστή σχέση μεταξύ του λαϊκοδημοκρατικού κράτους και του πληθυσμού.
Η ανομία και οι παραβιάσεις του νόμου από την αστυνομία, από την αστυνομία ασφαλείας, από τα δικαστικά σώματα και τα συμβούλια πρέπει να εξαλειφθεί. Από την 1η Οκτώβρη 1953, πρέπει να τεθεί σε λειτουργία το Γραφείο του Ανώτατου Εισαγγελέα ως βασικού εγγυητή της νομιμότητας.
Πρέπει να υποβληθεί ένας κατάλογος αμνηστίας στην ερχόμενη σύνοδο του Κοινοβουλίου, και βάσει αυτής της πράξης χορήγησης αμνηστίας, όλοι όσοι βαρύνονται με κατηγορίες που δεν είναι τόσο σοβαρές ώστε η απελευθέρωσή τους να συνιστούσε απειλή για την ασφάλεια του κράτους, του κοινού, ή της περιουσίας τους, να απελευθερωθούν. Το σύστημα του στρατιωτικού εγκλεισμού πρέπει να καταργηθεί, και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης να κλείσουν.
Ο δικαστικός ρόλος που ασκείται από την αστυνομία πρέπει να απαγορευτεί δια νόμου.
Πρέπει να καταστεί εφικτό για όσους εξορίστηκαν να επιλέξουν ελεύθερα το μέρος διαμονής τους, σε συμφωνία με τους νόμους και τους κανονισμούς που αφορούν κάθε πολίτη της χώρας.
Η νομιμότητα πρέπει πλήρως να αποκατασταθεί με κάθε δυνατό μέσο.

IV
Μια βασική προϋπόθεση για τη διόρθωση και τη ριζική εξάλειψη των λαθών στην κομματική γενική πολιτική γραμμή, την οικονομική του πολιτική και πρακτική είναι η αλλαγή των εσωτερικών συνθηκών εντός του κόμματος, η τροποποίηση των μεθόδων άσκησης ηγεσίας, ανάδειξης στελεχών και ιδεολογικής δουλειάς, όπως και η καθιέρωση της κατάλληλης σχέσης μεταξύ κόμματος και ηγεσίας κράτους.
Για αυτό το σκοπό, πρέπει να υλοποιηθούν οι ακόλουθοι στόχοι:

1. Πρέπει να καθιερωθεί συλλογική ηγεσία που πρέπει να έχει πλήρη συλλογική ευθύνη για την πολιτική του κόμματος και τη συνολική δραστηριότητά του. Η ατομική, μονοπρόσωπη ηγεσία πρέπει να εξαλειφθεί, και η προσωπολατρία να καταργηθεί τόσο στο κόμμα όσο και στη χώρα, ώστε κανένα πρόσωπο να μη θεωρείται ανώτερο από το κόμμα, από την Κεντρική Επιτροπή.
Η πολιτική του κόμματος πρέπει να αναπτυχθεί και να καθορίζεται με συλλογικό τρόπο από το κύριο όργανο του κόμματος, το Κομματικό Συνέδριο, ενώ, στην ενδιάμεση περίοδο μεταξύ δύο συνεδρίων, από την Κεντρική Επιτροπή. Πρέπει να εξασφαλιστεί ότι η Κεντρική Επιτροπή θα καταστεί ένα πραγματικά συλλογικό καθοδηγητικό όργανο του κόμματος.
Με στόχο να κάνουμε την κομματική ηγεσία πιο ομοιόμορφη και συλλογική στη φύση της, η Γραμματεία και η Οργανωτική Επιτροπή που τώρα ασκούν το ρόλο των ανώτατων πολιτικών σωμάτων πρέπει να διαλυθούν. Η σύνθεση και ο χαρακτήρας της Πολιτικής Επιτροπής πρέπει επίσης να αλλάξει. Πρέπει να δημιουργηθεί μια Πολιτική Επιτροπή που θα είναι ικανή να καθοδηγεί και να ελέγχει το κόμμα με πλήρη υπευθυνότητα και με συλλογικό τρόπο κατά την περίοδο μεταξύ δύο ολομελειών της Κεντρικής Επιτροπής. Η Πολιτική Επιτροπή πρέπει να αποτελείται από 9 πλήρη μέλη και 2 αναπληρωματικά.
Πρέπει να δημιουργηθεί, και να λογοδοτεί στην Πολιτική Επιτροπή, μια Γραμματεία της Κεντρικής Επιτροπής, της οποίας το καθήκον να είναι η εξασφάλιση της κατάλληλης υλοποίησης των αποφάσεων των κομματικών καθοδηγητικών σωμάτων, η επίβλεψη της εκτέλεσης των αποφάσεων, και η απόφαση για την κατανομή των στελεχών που θα δουλεύουν στο κόμμα, στις μαζικές οργανώσεις, στον κρατικό μηχανισμό, οι οποίες θα ανήκουν στη σφαίρα των αρμοδιοτήτων τους. Ειδική προσοχή πρέπει να δοθεί ώστε η Γραμματεία να μη μετατραπε
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
 
Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων το 1953
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1
 Παρόμοια θέματα
-
» Διάφορες απόψεις για την κοινωνία, το εργατικό κίνημα και το ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
γλόμπερς forum :: Επιστημονικά Θέματα :: Ιστορία-
Μετάβαση σε: