Οι Αγανακτισμένοι -η κριση -η διέξοδος

Για ποδαρικό !! το κειμενο αυτό το έχω τοποθετησει σε άλλο φορουμ. Γράφτηκε στα γρήγορα ως απάντηση στο facebook αλλά δεν το έστειλα. καλή αρχή λοιπόν.
................
Αυτό που πρέπει να κάνει ο εργαζόμενος λαός, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικρομαγαζάτορες, οι φτωχοί αγρότες, οι συνταξιούχοι δεν είναι απλά να βγουν στην πλατεία ακολουθώντας το κάλεσμα κάποιων που δεν ξέρει. Κάποιων που του λένε τώρα «να μην έχει ιδεολογία» να γίνει όχλος.

Λες και τα κόμματα δεν είναι η αντανάκλαση των ταξικών συμφερόντων στο πολιτικό εποικοδόμημα. Λες και καταργήθηκαν οι κοινωνικές τάξεις και τα μέτρα που παίρνονται είναι «για όλους» και δεν είναι συγκεκριμένη πολιτική που παίρνει από τους εργαζόμενους τα πάντα και τα δίνει στους καπιταλιστές και στις πολυεθνικές. Έγινε ο Βαρδινογιάννης και ο Μπόμπολας το ίδιο με τον Μήτσο τον οικοδόμο, τη Μαρία την καμαριέρα και τον Κώστα τον σερβιτόρο!!!

Λες και τελείωσε πια ο αγώνας των εργαζομένων για να αποκρούσουν την λαίλαπα των μέτρων στους χώρους δουλειάς και «δεν χρειάζονται» το «συνδικαλισμό, «τσουβαλιάζοντας» τους αγωνιστές στο ίδιο τσουβάλι με τους Κυβερνητικούς πράσινους και μπλε, που τόσα χρόνια στήριζαν τα μέτρα της «δικής» τους κυβέρνησης, Παναγόπουλοι, Πουπάκηδες και σια. Και μας έφεραν εδώ.
Ο συνδικαλισμός ΚΕΡΔΗΘΗΚΕ με ΑΙΜΑ και αποτελεί ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ του εργαζόμενου ανθρώπου. Το αν κάποιοι πουλήθηκαν στις κυβερνήσεις τους και στα αφεντικά αυτό δεν σημαίνει ότι φταίει ο συνδικαλισμός, αλλά τα συγκεκριμένα κόμματα που τους εξέθρεψαν και τα συγκεκριμένα άτομα.

ΠΟΙΟΝ όμως ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ? Ποιόν συμφέρει να μην υπάρχει η πολιτική έκφραση των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων δηλαδή το κομμουνιστικό κίνημα και η αριστερά? Και πότε αυτά ποια εποχή ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ?? Μήπως ασθένησε τόσο πολύ η μνήμη μας?

Ποια ιδεολογία ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ στο συνδικαλίζεσθαι και στην πολιτική έκφραση των εργαζόμενων κοινωνικών τάξεων η οποία έχει στρατηγικό στόχο την αλλαγή τάξης στην εξουσία? ΠΟΙΑ??
Ξεχάσαμε μερικοί και οι νέοι δεν το διδαχτήκαν στο σχολείο. Τι έκανε ο Χίτλερ, ο Μουσολίνι, η χούντα, η κάθε χούντα ; κατάργησε το συνδικαλισμό κλείνοντας στις φυλακές τους συνδικαλιστές και κατάργησε την πολιτική ιδεολογία των εργαζόμενων τάξεων, τα Κομμουνιστικά κόμματα και την Αριστερά, εξορίζοντας, φυλακίζοντας ή ΕΚΤΕΛΩΝΤΑΣ τους συγκεκριμένους πολίτες. Γιατί? Μα για να επιβάλλει ο καπιταλισμός το ξεπέρασμα της κρίσης του ΜΕ ΤΗ ΒΙΑ..!! να το δεχτούν οι εργαζόμενοι με τη βία

Επομένως η όλη κίνηση αυτή που ΥΠΟΥΛΑ προωθεί την άποψη «όχι στο συνδικαλισμό, όχι στα Κόμματα» είναι επικίνδυνη και φασιστική. Είναι άποψη που θέλει να σταματήσει την κίνηση της κοινωνίας και την έκφραση της πολιτικά ώστε να εκφραστεί και στο εποικοδόμημα ανατρέποντας την οικονομική του βάση, είναι η άποψη που θέλει να καταργήσει την νομοτελειακή κίνηση των κοινωνικών διεργασιών που προκύπτουν από την αναπόφευκτη σύγκρουση των αντιθέτων και την ανάδειξη του νέου μέσα από αυτή τη σύγκρουση, που αργά η γρήγορα θα γεννηθεί, είτε μέσα από μεγάλες ανατροπές είτε περνώντας μέσα από σκληρές και ίσως νέες ανατρεπτικές διαδικασίες, (επανάσταση)

Ο εργαζόμενος λαός ΠΛΗΡΩΝΕΙ την καπιταλιστική κρίση, η οποία δεν προκύπτει τυχαία, ούτε επειδή κάποιοι είναι "προδότες", ούτε επειδή κάποιοι από το πολιτικό προσωπικό της τάξης των καπιταλιστών "βούτηξε στο μέλι", αλλά αποτελεί ΔΟΜΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ για αυτό και η κρίση εκδηλώνεται σε όλες τις μεγάλες και ισχυρές καπιταλιστικές χώρες με πρώτη τις ΗΠΑ.
Η κρίση θα αγγίξει και τις υπόλοιπες καπιταλιστικές χώρες και έχει συγκεκριμένες αιτίες.

Κύρια αιτία είναι η αδυναμία των εργαζόμενων να καταναλώσουν όλον αυτόν τον τεράστιο όγκο εμπορευμάτων που τα παράγουν οι ίδιοι και την αξία τους την καρπώνεται μια ελάχιστη μειοψηφία οι καπιταλιστές που απλά ζει παρασιτικά με σκοπό την αύξηση των κερδών τους και όχι την ικανοποίηση των αναγκών του λαού που πραγματοποιεί την παραγωγή.

Η παραγωγή πραγματοποιείται με σκοπό την κερδοφορία ανεξάρτητα του πόσο όγκο εμπορευμάτων παράγει η κάθε μονάδα παραγωγής τους και ανεξάρτητα από τις ανάγκες των ίδιων των παραγωγών, των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων δηλαδή.
Κάθε ένας καπιταλιστής εταιρία- πολυεθνική- προσπαθεί να καταλάβει μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά και προσπαθεί να πραγματοποιεί αύξηση της παραγωγής με σκοπό την κεφαλαιοποίηση της υπεραξίας που αντλεί από την χρήση της εργατικής δύναμης, της ζωντανής εργασίας δηλαδή.

Η παραγωγή λοιπόν αυξάνεται άναρχα με μοναδικό σκοπό την κερδοφορία με την προϋπόθεση όμως να καταναλωθεί ώστε στη συνέχεια η υπεραξία να επανατοποθετηθεί από τους καπιταλιστές στην παραγωγή και να συνεχιστεί ο κύκλος της κερδοφορίας.

Για να καταναλωθεί η παραγωγή που συνεχώς αυξάνεται θα πρέπει να βρει «χώρο» στις αγορές, ή να καταλάβει μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά και να εκτοπίσει τον ανταγωνιστή του ο καπιταλιστής, η πολυεθνική, κ.λ.π. Για να γίνει αυτό πρέπει να μειωθούν οι τιμές των εμπορευμάτων τους!. να παράγουν με μικρότερο κόστος.
Μα η τιμή των πρώτων υλών δεν επιδέχεται συμπίεση, οι τιμές τους είναι πάνω κάτω σταθερές..!! ποιο είναι το μέρος του συντελεστή εκείνου που μπαίνει στην παραγωγική διαδικασία και μπορεί να συμπιεστεί η τιμή αγοράς του? Μόνον ενός!! της ανθρώπινης ζωντανής εργατικής δύναμης ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ!!.
Αυτή συμπιέζεται ώστε να ελαχιστοποιείται το μέρος εκείνο του κεφαλαίου που καταβάλλει ο καπιταλιστής στην αγορά του εμπορεύματος «εργατική δύναμη» που ως αξία ενσωματώνεται στην αξία των εμπορευμάτων ώστε να μπορεί να εκτοπίσει τους ανταγωνιστές πουλώντας αρχικά φτηνότερα αφού η παραγωγή του εμπορεύματος έχει μειωμένο κόστος και για να αντλήσει μεγαλύτερη υπεραξία από την μείωση της τιμής της αξίας της εργατικής δύναμης που χρησιμοποιεί στην παραγωγή.

Επίσης αυξάνουν την παραγωγικότητα της εργασίας με την εισαγωγή νέων τεχνολογιών στην παραγωγή αυξάνοντας την οργανική σύνθεση του κεφαλαίου με μείωση των εργατικών χεριών με αποτέλεσμα να πέφτει το μέσο ποσοστό κέρδους το οποίο για να ξεπεραστεί απαιτεί την άγρια εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης ρίχνοντας την τιμή της κάτω από το όριο αναπλήρωσης της με αποτέλεσμα την χειροτέρευση των συνθηκών αναπαραγωγής της.

Όλα τα παραπάνω, η συμπίεση δηλαδή της τιμής της εργατικής δύναμης (μισθοί, κοινωνικές παροχές κ.λ.π )κάτω από το όριο αναπλήρωσης της, για να αντιμετωπιστεί ο ανταγωνισμός που προκύπτει αντικειμενικά ως αδήριτη ανάγκη της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής και να διατηρηθεί ο κύκλος της καπιταλιστικής κεφαλαιοκρατικής παραγωγής έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία των λαϊκών μαζών να καταναλώσουν τον τεράστιο όγκο της καπιταλιστικής παραγωγής η οποία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί και τα εμπορεύματα τους, ( εμπορεύματα, κεφάλαια, κ.λ.π )μένουν απούλητα και αναξιοποίητα.

Ο κύκλος της παραγωγής συνεχίζεται μέχρι που φρακάρει η αγορά και τα εμπορεύματα μένουν απούλητα. Οι μικρότερες εταιρίες - επιχειρήσεις δεν μπορούν να αντέξουν τον ανταγωνισμό και κλείνουν, η εξαγοράζονται από τα μεγαθήρια. Η παραγωγή συγκεντρώνεται και συγκεντροποιείται στις μεγάλες ισχυρές επιχειρήσεις με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος της να σταματά..ή να μειώνεται στο ελάχιστο. Τότε επέρχεται η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, η κρίση ΥΠΕΡΠΑΡΑΓΩΓΉΣ. Φουντώνει η ανεργία, η φτώχεια, η εξαθλίωση.
Τα απούλητα εμπορεύματα, κεφάλαια (κτήρια χρήμα, μηχανές) και το πλεονάζον εργατικό δυναμικό (οι παραγωγικές δυνάμεις) πρέπει να ..καταστραφεί για να ξαναλειτουργήσει η μηχανή. (τώρα την καταστροφή κεφαλαίων τη λένε κούρεμα).
Όπως συμπεραίνεται το βασικό πρόβλημα έγκειται στην αναντιστοιχία που υπάρχει ανάμεσα στην παραγωγή που γίνεται από τα εκατομμύρια εργάτες παραγωγούς του υλικού πλούτου (κοινωνική παραγωγή) και στην ιδιοποίηση της που γίνεται από ελάχιστα άτομα (ατομική ιδιοποίηση) τα οποία κατέχουν την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής που αναπτύχτηκαν και παράχθηκαν με την ανθρώπινη εργασία και άρα σε αυτήν ανήκουν. (χωρίς την ανθρώπινη εργασία, μελέτη σχεδιασμό μυϊκή δύναμη κ.λ.π κανένα μηχάνημα, εργοστάσιο, δεν θα υπήρχε ούτε θα μπορούσε να κινείται).

Στο παρελθόν οι κρίσεις ξεπεράστηκαν με πολέμους, ΟΙ ΔΥΟ ΠΑΓΚΌΣΜΙΟΙ ΠΌΛΕΜΟΙ ΑΥΤΟ ΕΠΕΤΥΧΑΝ, και επανήλθε η αμερικάνικη οικονομία κυρίως, σε κατάσταση ανόδου λόγω της διεξόδου που βρήκαν τα κεφάλαιά της δηλ. πολεμικό υλικό και κεφάλαια μετά το τέλος του πολέμου στην κατεστραμμένη ευρωπαϊκή αγορά, αλλά και τα ευρωπαϊκά κεφάλαια που βρήκαν τεράστιο χώρο για επενδύσεις. Ας σημειωθεί ότι τα εργοστάσια στα οποία είχαν επενδυθεί αμερικάνικα και άλλα κεφάλαια, δεν βομβαρδίστηκαν στη Γερμανία.
Σήμερα καταστρέφουν την εργατική τάξη με την μαζική ανεργία και την υποαπασχόληση, την εξαθλίωση και ακόμα δεν φτάσαμε στο ξεπέρασμα της κρίσης που όπως λέγεται θα επανέλθει στις ΗΠΑ και την Ευρώπη δριμύτερη, όπου κανείς δεν μπορεί πλέον να προβλέψει το ξεπέρασμά της.
Ήδη, υπάρχει έντονος ανταγωνισμός που οξύνει στο έπακρο τα κρισιακά χαρακτηριστικά με την εμφάνιση των νέων καπιταλιστικών κέντρων Βραζιλία Ρωσία, Ινδία Κίνα, (BRIC) όπως και ανάμεσα στα προϋπάρχοντα Ε.Ε, ΗΠΑ, Ιαπωνία.

Για το ξεπέρασμα της οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να κάνουν το βήμα μπροστά, να ανατρέψουν το σύστημα της εμπορευματικής παραγωγής, τον καπιταλισμό και στη θέση του να προβάλλουν το σύστημα ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ που η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ.

Έτσι θα παράγεται πλούτος με σκοπό την ικανοποίηση των αναγκών του λαού και όχι το κέρδος του καπιταλιστή.
Η παραγωγή θα σχεδιάζεται σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες και θα αποφασίζεται από τους ίδιους τους εργαζόμενους το πόσο και τι χρειάζεται να παραχθεί, η δε παραπάνω παραγωγή θα σημαίνει απλά μείωση του χρόνου εργασίας και αύξηση της ευμάρειας της κοινωνίας, όπου τα αγαθά (και όχι εμπορεύματα) θα αναβλύζουν για την όσο το δυνατό μεγαλύτερη ικανοποίηση των αναγκών των κοινωνικών παραγωγών του πλούτου.

Η Οργάνωση του λαού θα είναι ο εργατικός έλεγχος που θα εκλέγει τους αντιπροσώπους του στο εργοστάσιο, στο χώρο δουλειάς με άμεση δημοκρατία, οι εκπρόσωποί του θα είναι ανακλητοί και δεν θα έχουν κανένα προνόμιο. Έτσι λοιπόν οι εργάτες- εργαζόμενοι, αλλά και τα άλλα κοινωνικά στρώματα ( μικρομαγαζάτορες μικροβιοτέχνες, αγρότες που αρχικά θα συνεταιριστούν) κ.λ.π, θα αποφασίζουν το πόσο και τι θα παράγουν περνώντας πλέον από την καπιταλιστική βαρβαρότητα που είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο στο βασίλειο της ελευθερίας όπου ο καθένας θα ζει ανάλογα με τις ανάγκες του.

Τέτοια επεξεργασία και πρόγραμμα στην Ελλάδα έχει το ΚΚΕ που από χρόνια, με βάση την επιστημονική του θεωρία τον ΜΑΡΞΙΣΜΌ Λενινισμό, εξήγησε την πορεία του συστήματος και τη θέση της Ελλάδας σε αυτό, προβάλλοντας το Α.Α.Δ. Μέτωπο που μπορεί να προκύψει από την ανατροπή των καπιταλιστών επιβάλλοντας την λαϊκή εξουσία που θα ξεκινάει από την παραγωγή και τους χώρους δουλειάς με βάση δηλαδή την παραγωγική μονάδα, όπου οι εκπρόσωποι των εργαζομένων θα είναι ανακλητοί ανά πάσα στιγμή και δεν θα έχουν κανένα προνόμιο πέραν αυτού της εργασίας τους στην παραγωγή από την οποία θα συνταξιοδοτούνται.

Δημοκρατία δηλαδή των άμεσων παραγωγών των εργατών, εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων, απέναντι στην δημοκρατία των εκμεταλλευτών. Αυτή θα επιβάλλει με τη δύναμη της πλειοψηφίας του εργαζόμενου λαού τη θέληση της - πάνω στο τμήμα εκείνο της κοινωνίας το ελάχιστο, που ζει παρασιτικά και πλουτίζει από τη βάρβαρη εκμετάλλευση του συνόλου της κοινωνίας και από την καταστροφή του - την δική του εξουσία στην αρχή με τη βία, γιατί οι εκμεταλλευτές δεν θα αποποιηθούν εθελοντικά των προνομίων τους, για αυτό και η τεράστια πλειοψηφία του λαού θα τους καταργήσει βίαια και θα επιβάλλει ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ δικτατορικά την θέληση της. Μέχρι να απαλειφθεί κάθε ίχνος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και η κοινωνία να κάνει ελεύθερα το βήμα προς την οριστική απελευθέρωση της.
Χρήστος

πολυ καλο σφε !!!!

επιτρεπεται η αποστολη και σε φιλους;;;;;

Μπήκες δυναμικά Χρίστο, μπράβο πλήρης ανάλυση.
Καλώς ήρθες και να μας γραφεις(με την καλλή έννοια).

Βέβαια Χριστο εδώ δεν θα συναντήσεις την αντίδραση που έχεις συνηθίσει απο το Zoo.

Πρέπει να κάνουμε μεταγραφη και την Φέυ ή κάποιον άλλο αντιδραστικό, ώστε να γίνεται "παιχνίδι"

Ευχαριστώ σύντροφοι και φίλοι. Συντροφοι, όταν έχω ελευθερο χρόνο θα προσπαθώ να γραφω.
Ρεντ φλαυ ας έρθουν.
Εδώ δεν μπορούν να "τσαλαβουτούν" από εδω και από εκεί για να κάνουν εντυπωση, θα πρέπει να τοποθετηθούν και εδω ειναι το δύσκολο. :-)) Υπάρχει κόσμος που θέλει να μάθει και να ακούσει γνωμες, κόσμος που δεν ειναι προβοκάτορας, αυτόν τον κόσμο πρέπει να τον ενθαρύνουμε να τοποθετείται, να κάνει ερωτήσεις.

Το ζητούμενο είναι να γινει γνωστο το φόρουμ σε ευρυτερο κοινό. Το φόρουμ να συμβάλλει και στην αναδειξη της πρότασης διεξόδου, στην εκλαϊκευση της άλλης πρότασης ακόμα και μέσα από την αντιπαράθεση. Πιστευω ότι αργά η γρήγορα το φόρουμ θα αναδειχτει σε πρωτοπόρο.

Και,.. συντροφοι, να δεχόμαστε κάθε άποψη και να απαντάμε με ηρεμια και επιχειρηματα. Ναι στην σοβαρη ανάλυση, αλλά μην παρασυρθούμε στον Ελιτισμό, ας έχουμε και πιό απλές αλλά περιεκτικές αναλύσεις. (αυτο το λέω και για μένα) :-)))

ΛΕΩΝ ναι στειλτο όπου θες και αναρτησε το με την υπογραφη μου (christos04) κανενα πρόβλημα.

σας χαιρετω φίλοι και σ/φοι
Χρήστος

Ωραιο το κειμενο σου Χρηστο : ]]]

Χτες στην Πατρα ηταν ψοφια τα πραγματα..λιγος κοσμος στην πλατεια (δν ξερω αν φταιει το 3ημερο ή τα μπανια του λαου ή και τα δυο)

Καλό Χρήστο. Μήπως να έγραφες και κανένα να το ανεβάσουμε στο μπλογκ (εδώ πρώτα, εσένα το πεδίο σου είναι τα φορουμ )