Φασιστικές διδαχές περί αναρχίας στο νέο βιβλίο «Πολιτική και Δίκαιο» της Β΄ Λυκείου

http://activepropaganda.blogspot.com/2011/07/blog-post_5451.html

Πήρα στα χέρια μου να ξεφυλλίσω το νέο βιβλίο «Πολιτική και Δίκαιο» του Οργανισμού Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, που απευθύνεται στα παιδιά της Β΄ Λυκείου. Κι εκεί, στη σελίδα 39 του 4ου κεφαλαίου, όπου υποτίθεται ότι οι εντεταλμένοι από το αστικό μας κράτος καθηγητές-συγγραφείς αναπτύσσουν το θέμα «Μορφές πολιτευμάτων», διάβασα τα ακόλουθα περί αναρχίας:
«…Η μοναρχία, με την πρωταρχική της σημασία, είναι το καθεστώς εκείνο στο οποίο ο ένας αποφασίζει για τους υπόλοιπους· η ολιγαρχία, όταν αποφασίζουν οι λίγοι, οι πιο πλούσιοι. Κι όταν δεν αποφασίζει κανείς, γιατί οι άνθρωποι έχουν απορρίψει κάθε συλλογική πειθαρχία, τότε μιλάμε για αναρχία.
― Τέλος οι αρχηγοί, τέλος οι ιεραρχίες, τέλος οι καταναγκασμοί. Η ευτυχία δηλαδή!
— Ναι, στα χαρτιά. Στη ζωή, η αναρχία οδηγεί στο δεσποτισμό, ο οποίος δεν είναι τίποτε άλλο από μοναρχία χωρίς νόμο…» [Υπογράμμιση δική μου.]
Αυτός ο διάλογος είναι παρμένος από το βιβλίο του Ρεζίς Ντεμπρέ, Εξηγώντας τη Δημοκρατία στην κόρη μου, (Εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 2000), όπως έχουν την αστική καλοσύνη να μας πληροφορήσουν οι δημοκρατικοί δάσκαλοι-συγγραφείς του βιβλίου. Έτσι είναι το τίμιο! Όταν επικαλείσαι κάτι που το είπε κάποιος άλλος, πρέπει να αναφέρεις την πηγή. Γι’ αυτό οι δυο τίμιοι συγγραφείς του σχολικού εγχειριδίου Καλλιόπη Παπακωνσταντίνου, διδάκτωρ Νομικής, και Λεωνίδας Κατσίρας,… L.L.M., ανέγραψαν αμέσως το όνομα του πάλαι ποτέ επαναστάτη και νυν συμβούλου αστικών κυβερνήσεων Ρεζίς Ντεμπρέ, από τον οποίο δανείστηκαν την παραπάνω λάσπη. Οπότε οι ίδιοι δε… λέρωσαν τα χέρια τους. Μόνο τα χρήματα εισέπραξαν για τον κόπο τους. Όπως ακριβώς συνέβη και με την ομάδα των «Κριτών-Αξιολογητών» του βιβλίου, δηλαδή τους Παναγιώτη Γρηγορίου, Αναπληρωτή Καθηγητή Πανεπιστημίου Αιγαίου, Δημήτρη Χρυσοχόου, Αναπληρωτή Καθηγητή Πανεπιστημίου Κρήτης, Αγγελική Ηλιοπούλου,… M.Sc.(Ed.), M.Sc.(Soc.Psych.), Ασπασία Οικονόμου,… M.Ed.Psych., και Στέλλα Σωτηρίου,… M.Sc. Η όλη «εποπτεία» και ο «συντονισμός» ανήκε στον Παύλο Μαράντο, Σύμβουλο Νομικών-Πολιτικών Επιστημών στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Δε θέλω ν’ ασχοληθώ με τον Ρεζίς Ντεμπρέ και με τη «δημοκρατία» που διδάσκει στην κόρη του συκοφαντώντας φασιστικά την αναρχία. Με τους… δικούς μας, όμως, αλλάζει το ζήτημα. Γιατί αυτοί, όπως υποστηρίζουν στον «πρόλογο» (σελ.7) του βιβλίου, ανέλαβαν να το γράψουν «υποκινούμενοι από αγάπη για την εκπαίδευση». Προσθέτοντας ότι «Πεποίθησή» τους «είναι ότι η παιδεία αποτελεί το κλειδί για την καλλιέργεια αισθήματος δικαιοσύνης και πολιτικής υπευθυνότητας». Και, μάλιστα, κλείνουν τον πρόλογό τους «με την ευχή, ως πολίτες του αύριο [οι μαθητές και οι μαθήτριες], «να δημιουργήσουν μια καλύτερη και δικαιότερη κοινωνία». [Οι υπογραμμίσεις δικές μου.]
Αν είχαν έστω και μια στάλα δημοκρατικής τσίπας και «αισθήματος δικαιοσύνης και πολιτικής υπευθυνότητας», δε θα συκοφαντούσαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, και μάλιστα με τέτοιο ύπουλο και φασιστικό τρόπο. Η όποια επιστημονική τους «εντιμότητα» θα απαιτούσε να ανατρέξουν στην αναρχική θεωρία (Μπακούνιν, Κροπότκιν, Μαλατέστα, Προυντόν κλπ.) και στην ιστορία των αναρχικών (από την Παρισινή Κομμούνα ως τον επαναστατικό τους αγώνα στις άλλες χώρες της Ευρώπης και του κόσμου –Ρωσία, Ισπανία, Αμερική…), για να απαντήσουν στο ερώτημα «τι είναι η αναρχία» στη θεωρία και στην πράξη… Φυσικά, τα γνώριζαν όλα αυτά, με τόσους τίτλους που διαθέτουν. Όπως τα γνώριζε κι ο Ρεζίς Ντεμπρέ, όταν προτιμούσε να στραβώσει την κόρη του. Το να συμφωνήσει κανένας με την αναρχία δεν είναι υποχρεωτικό. Το να την συκοφαντεί έτσι ασύστολα είναι πολιτικό έγκλημα φασιστικού τύπου. Θυμίζει εκείνους τους φασίστες που τρομοκρατούσαν τους χωριάτες λέγοντας πως ο κομμουνισμός θα τους πάρει την… κατσίκα. Τώρα οι εκσυγχρονισμένοι αυλικοί της Εξουσίας ταυτίζουν την αναρχία με την… απόλυτη μοναρχία, για να τρομοκρατήσουν τα παιδιά.
Τόση ποταπότητα! Αλλά πού να βρουν την τσίπα οι κολαούζοι διανοούμενοι του συστήματος!

ΤΥΧΑΙΝΕΙ ΝΑ ΤΕΛΙΩΣΑ ΦΕΤΟΣ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΤΗΝ 38 ΣΕΛΙΔΑ ΤΑ ΛΕΕΙ ΑΥΤΑ ΣΤΗΝ 39 ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥΤΕΥΜΑΤΑ

1 ΑΜΕΣΣΗ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
2 ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
3 ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
4 ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
5 ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
6 ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΡΟΣΘΕΤΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΙΑ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ
7 ΛΑΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Καταρχήν αναρχία, αναρχικό "πολίτευμα", δεν κατάφερε ποτέ να υπάρξει, πέρα απο περιορισμένες μεμονωμένες περιπτώσεις.

Αυτό βέβαια που περιγράφει ο κύριος στο βιβλίο, δεν είναι αναρχία, ούτε στην θεωρία ούτε και στην πράξη, αφού η αναρχία πάνω απο όλα αντιτίθεται στον δεσποτισμό, είναι ο βασικός της εχθρός.

Αναρχισμος και δεσποτισμός δεν πάνε μαζι και ο ενας καταλύει τον άλλο.

Τι σκατά μαθαίνουν στα παιδιά μας;

Μπορούσε αν ήθελε, να γράψει, ότι η αναρχια δεν μπορεί να επιτευχθεί και μοιραία θα οδηγηθούμε ξανά στον δεσποτισμό, κάτι που έχει βάση τουλάχιστον, αλλά όχι οτι η αναρχια είναιδ εσποτισμός. Ήθελα να ήξερα τι γράφει για τον κομμουνισμό.

ΠΑΡΑΘΕΤΕΙ ΤΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ (ΔΥΟ ΣΤΑΔΙΑ)
1.ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ

2. ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

3. ΑΜΟΙΒΗ ΚΑΘΕΝΟΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ
ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

1. ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΜΙΑΣ ΑΤΑΞΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

2. ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ

3. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΑΠΟ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΡΙΜΝΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΗΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ

4.ΑΜΟΙΒΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ
ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ
ΑΥΤΑ ΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

ε αυτό είναι μάλλον παρμένο από τον αριστοτέλη και την "οχλοκρατία" του.

Είναι κλασική τακτική των αστών διανοουμένων να πολέμαν με παράφραση τις ξένες σε αυτούς ιδεολογίες, έχω δει παράφραση του Μαρξ σε πανεπιστημιακά εγχειρίδια και κατατρώποση του φανταστικού εχθρού που δημιούργησαν, παρότι ο παραγματ8ικός Μαρξ είχε συντρίψει ακριβώς τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησηαν αλλά και το σκιάχτρο που φτιάξανε.

Πάντως από τον ιδεολογικό μηχανισμό της αστικής τάξης σχολείο δεν περιμένω και πολλά παραπάνω... όποιες "προοδευτικές" τάσεις εξέφρασε ήταν με στόχο την ενσωμάτωση των αγωνιστών και των παιδιών τους της περιόδου 1941-1974, ότι δηλαδή επιχείρησε να κάνει στην αρχή και το ΠΑΣΟΚ.

Τώρα για την αναρχία μεγάλη κουβέντα οι αναρχικοί πως την ορίζουν; Υπάρχει άποψη που θεωρεί αναρχία τις εκφάνσεις του προμαρξικού κομμουνισμού, όπως του Levelers, και άλλες τάσεις στην αγγλική αστική επανάσταση, ή ακόμα και φιλοσοφικά κινήματα που κατέκριναν την διάλυση του αρχαίου κόσμου, προβάλωντας αποχωριστικά αιτήματα όπως οι Κυνικοί. Προσωπικά πιστεύω ότι η αναρχική σκέψη είναι σοσιαλιστιή τάση που συνεχίζει την παράδοση των ουτοπικών, αναμειγμένη με την σκέψη του Προυντόν τον ατομισμό του Στίρνερ. Αργότερα τρποποιήθηκε αναζωογονημένη από την πρωτόγονη κοινότηα που διαλυόταν στις σλαβικές χώρες. Τέλος στη Γαλλία δημιουργλήθηκε η πιο κοντινή στο μαρξισμό μορφή του αναρχοσυνδικαλισμού, που γνώρισε δόξες στην αμερική. Η αναζωογόνηση του αναρχισμού από τη δεκαετία του 60 και μετά μαλλον πηγάζει από τη δεξιά στροφή του κομμουνιστικού κινήματος και τις συνθήκες που ευνοούσαν ξανά την μικροστική σκέψη και δράση στη δυτική ευρώπη.

Ο Πιοτρ Κροπότκιν στο έργο του Η κατάκτηση του ψωμιού, στο τρίτο κεφάλαιο («Αναρχοκομμουνισμός») ξεκινάει λέγοντας:


«Κάθε κοινωνία που έχει καταργήσει την ιδιωτική ιδιοκτησία θα αναγκαστεί, υποστηρίζουμε, να οργανωθεί στις γραμμές της Κομμουνιστικής Αναρχίας. Η Αναρχία οδηγεί στον Κομμουνισμό, και ο Κομμουνισμός στην Αναρχία, που είναι και οι δυο τους όμοια εκφράσεις της κυρίαρχης τάσης στις σύγχρονες κοινωνίες, της αναζήτησης της ισότητας.»

Οι αναρχοκομμουνιστές δίνουν μεγάλη έμφαση στη δύναμη της λαϊκής μάζας. Θεωρούν τις μάζες οργανικές οντότητες, στις οποίες κυρίαρχο στοιχείο είναι η αλληλοβοήθεια, η αλληλεγγύη και η αμοιβαιότητα. Ο Κροπότκιν τόνισε :


«Οι κομμουνιστικές οργανώσεις δεν μπορεί να αφεθούν να δημιουργηθούν από νομοθετικά σώματα που ονομάζονται κοινοβούλια, δημοτικά ή κοινοτικά συμβούλια. Πρέπει να είναι δουλειά όλων, μια φυσική ανάπτυξη, ένα παράγωγο της επικοδομητικής μεγαλοφυΐας των μαζών.»